Μπακαλογατί

"Κουτιά τσίγκινα οκαδιάρικα με φυτίνη... Η φέτα ήταν στο ξύλινο βαρέλι... Ζύγισμα, τύλιγμα σε λαδόκολλα κι εφημερίδα στη συνέχεια... Το ξύλινο πάτωμα μια ζωή βρεγμένο με ρακί για να σκοτώνει τους καλικαντζάρους και να ξεγελάει τη μυρωδιά απ' το σαλάμι κ το τυρί στο ψυγείο. Ιεροτελεστία η στιγμή που χώνεις τα παιδικά σου χεράκια στο σακί με τη φακή και στο διπλανό με το ρύζι... Αυτός ο μπακαλιάρος που κείτεται εκεί παστωμένος μες στο αλάτι, πάντα εδώ μου καθόταν! Ακόμα, δεν τον δοκίμασα. -Στραγαλι μου, φέρε δύο ποτήρια να πιούμε μια ρακί με τον παππού τον Σωτήρη. Κ η ρακί πάντα στο μαύρο γυάλινο μπουκαλι του Ballantine's, γιατί την νταμιτζάνα δεν μπορούσα να τη σηκώσω!" Μία ζωή μπακαλογατί κυρ Γρήγορη....