"Watch me...if you can!"

           Κοινή συνήθεια η ακύρωση των "ραντεβού"! Των ραντεβού κάθε είδους και κυρίως των "ραντεβού" με την προσωπική μας ιστορία! Είναι εύκολο και κατεργάρικο να αναβάλλεις τα ραντεβού με το προσωπικό σου ιστορικό γίγνεσθαι, αλλά μη γελιέσαι δεν μπορείς να τ' ακυρώσεις! Συνήθως, έρχονται και σε βρίσκουν σε ώρες τόσο καταλληλο-ακατάλληλες που σ' αναγκάζουν να παραδεχτείς με ένα σαρδώνιο χαμόγελο τη νίκη τους στις δικές σου αναβολές!
          Πόσος φόβος για μια αλήθεια...Πόση αγωνία για ένα κρυφτό; Πόση ταλαιπωρία για μια ψυχή... Μανία καταδίωξης των φωσφορούχων μας  μυστικών! Μας σβήνουν; Δε σβήνουν...Απλά τα σκεπάζουμε κι εγκλωβιζόμαστε στο αιώνιο σκέπασμά τους. Πόσα χάνουμε από το σκέπασμά τους ενώ ξέρουμε πόσο φως χρειάζεται ο κόσμος μας;
          Τι δύναμη έχει η μια στιγμή, ε; Αυτή τη μια στιγμή αποφασίζεις το δρόμο: ζεις αυτό που μπορείς να υποφέρεις...Τι ρήμα! "Υποφέρω"...Μιλάς για αντοχή κι η λέξη σηματοδοτεί πόνο! Παιχνίδι λέξεων, εννοιών, καρδιάς, λογικής και τελικά...βολής! Μια ζωή, λοιπόν, ντούμπλε φας!
          Εκεί δε που σκίζω τα πτυχία μου είναι τη στιγμή του "ραντεβού" που μέχρι τελευταία στιγμή προσμένεις το ένδοξο αλλότριο χέρι να σου πει : "Κλείσε τα μάτια! Τζααα!" Κι όλα στην ονειρεμένη θέση! Αμ, δε! Μόνο στο cinema τέτοιες εξελίξεις. Εκεί που μόνο ένας σεναριογράφος κίνει τα νήματα των ζωών όλων των ρόλων! Εδώ είναι ζωή! Και τη διασχίζεις μια φορά! Άρα, τι νόημα αλήθεια έχει η αναβολή;
Εβίβα!